Obecnie, zaręczyny to romantyczne wydarzenie w życiu dwojga ludzi. Słyszy się o kolacjach zaręczynowych, oświadczynach w chmurach, pod wodą. Łączy je jednak jeden ważny szczegół, a mianowicie pierścionek zaręczynowy. Obecna jego forma jest znana od lat 30-tych XX wieku. Natomiast sam pierścionek ma dużo dłużą historię.
Pierwsze zaręczynowe pierścienie znane były już w starożytnym Egipcie. Początkowo wykonywano je z drutu, potem z metali, kości słoniowej, brązu. Dla Egipcjan okrąg był symbolem nieskończoności, stąd pierścień, jako obietnica wspólnego dalszego życia. Grecy i Rzymianie obdarowywali swoje wybranki pierścieniami z metali szlachetnych. Nakładali je na serdeczny palec lewej ręki, gdzie jak myśleli, znajduje się żyła miłości – vena amoris – prowadząca krew do serca. Taki przywilej miały jedynie osoby wyższego stanu, biednych po prostu nie było stać na pierścionki zaręczynowe.
Sam zwyczaj obdarowywania pierścionkiem kobiety powstał w epoce odrodzenia po pięknych zaręczynach Marii Burgundzkiej i arcyksięcia Maksymiliana Habsburga. Biedniejsi mieli zwyczaj wręczania naparstków. Kobieta przyjmując naparstek obcinały jego koniec i nakładały na polec przyjmując zalotnika jako swojego przyszłego męża.
Obecnie zaręczyny to właśnie złoty pierścionek, często z diamentem. Diament jako symbol wiecznej i czystej miłości. Niektóre pierścionki przekazywane są z pokolenia na pokolenie. Pierścionek ze złota to dowód miłości i oddania, obietnica wspólnego życia. Niemal każda kobieta o nim marzy. Nawet po ślubie większość kobiet nosi swój pierścionek zaręczynowy razem z obrączką.
Pierścionek zaręczynowy to błyszczący symbol miłości, który każda kobieta nosi z dumą i oddaniem, pokazując światu, że kocha i jest kochana.
Zostaw odpowiedź Anuluj odpowiedź.
Wszystkie pola są wymagane.